RUSZAMY!!! MEWA Czechowa otwiera sezon teatralny.
Otwieramy teatr!!!! 12 i 13 września PREMIERA spektaklu dyplomowego pt. „Mewa” Antona Czechowa w reżyserii Grzegorza Wiśniewskiego.
Nasze szczęście nie ma granic… Wraca życie w teatrze!
Zapraszamy Was na najbardziej teatralny i osobisty dramat Czechowa, ponadczasową opowieść o zderzeniu prozy życia z marzeniami o pięknie, sztuce, szczęściu i miłości.
Pokazy premierowe 12, 13, 14 i 15 września.
O teatrze i aktorach, o sztuce, o życiu i jego nieuchronnym przemijaniu, o niespełnionych marzeniach, o nas samych. W „Mewie” Grzegorz Wiśniewski przedstawia nieśmiertelny konflikt pokoleń, zderza stare i nowe formy w teatrze.
Pracując nad tym spektaklem, zdałem sobie sprawę, że nie chciałbym żyć tak, jak postacie. Każdego dnia coraz bardziej doceniam to, co mam. Najbardziej zaintrygowało mnie w “Mewie” pojęcie miłości w różnych aspektach. Miłość matki do syna. Miłość do sztuki. Miłość z rozsądku. Szczera i niezrozumiała miłość. Miłość hetero i homo seksualna. Zawsze jednak pojawia się tu wspólny mianownik. Czułość (…) Jesteśmy odpowiedzialni za swoje wybory. I każdy nasz wybór łączy się zarówno z radością, jak i z cierpieniem. — Daniel Stanko
Spektakl staje się dla aktorów ciągłą podróżą i odkrywaniem własnej wrażliwości w zderzeniu z rzeczywistością — zarówno teatralną, jak i tą, która na naszych oczach uległa tak gwałtownej zmianie. Tu strefa komfortu praktycznie nie istnieje, a relacja z reżyserem staje się istotniejsza niż kiedykolwiek.
Dla mnie „Mewa” jest o wszystkich i o każdym z osobna. O ludziach młodych i starych, zgorzkniałych i promiennych. Jest o nas, studentach szkół aktorskich, którzy walczą o sztukę, czasem nieudolnie, czasem z własnym cieniem. O marzeniu bycia spełnionym, o marzeniu byciu artystą bez zbędnej kolorowej otoczki. Jest o prawdzie, brutalnej i pięknej. Jest o słodkim i gorzkim kłamstwie. Jestem wdzięczna, że znalazłam się wraz z kolegami w tej przestrzeni, w tym świecie i reżyserowi za to jak o Nas zadbał, dał nam szansę, czule ale zarazem bezwzględnie obserwował, prowadził i po prostu był. — Klaudia Janas
„Mewa” jest klamrą kompozycyjną naszej drogi przez szkołę. To opowieść o życiu ludzi, którzy postawili sobie teatr, jako wartość nadrzędną. Dla mnie była to głównie praca nad pokochaniem swoich słabości i próbą zmienienia ich w atuty. Sztuce potrzebni są żywi ludzie, nam są potrzebni żywi ludzie, dlatego mamy nadzieję, że mimo obecnej sytuacji, spotkamy się w teatrze! — Karolina Kostoń
Przejrzyj się w zwierciadle rzeczywistości, którym jest teatr!
Ilość miejsc na widowni ograniczona ale najważniejsze, że spotkamy się na żywo…z Waszą obecnością…Do zobaczenia.
fot. Ryszard Olczak
