Rafał Łysak

Rafał Łysak

 

Jestem Rafał Łysak
Urodziłem się 19.06.1989 r.
Mierzę 180 cm
Oczy mam zielono-niebieskie

Gdzie można mnie zobaczyć i usłyszeć?
– aktualnie występuję w dwóch spektaklach w łódzkim Teatrze Muzycznym: „Zorro” oraz „Aj Waj! Czyli historie z cynamonem”.
– moim spektaklem dyplomowym jest „Marat/Sade” P. Weiss, reż. Rudolfa Zioło
– biorę czynny udział w konkursach piosenki aktorskiej
– wraz z przyjaciółmi będziemy starali się zrealizować spektakl na temat sekty Mansona, „Helter Skelter”

– próbuję realizować własne etiudy filmowe.

Co umiem? Działam wszechstronnie. Teraz najbardziej zajmuje mnie aktorstwo, ale ciągnie mnie do reżyserii i ogólnie pojętej twórczości filmowej. Potrafię robić animacje, interesuje mnie autorskie kino eksperymentalne i staram się realizować tego typu etiudy. Mam już nieco pozycji na koncie i główną nagrodę na Ogólnopolskim Festiwalu Filmów Niezależnych „KillOff” w Katowicach w 2008 roku. Śpiewam i gram na fortepianie. Jestem samoukiem muzycznym. Wymyślam własne kompozycje, a na konkursy piosenek sam nagrywam sobie podkłady muzyczne. W Koszalinie, w 2012r. na konkursie „Reflektor” zdobyłem drugą nagrodę.

Nie potrafię jeszcze dobrze tego wszystkiego pogodzić, ustalić sobie priorytetów i umiejętnie zarządzać czasem. We wszystkich dziedzinach, które wymieniłem nie czuję się doskonały i nigdy nie chcę się takim czuć, staram się ciągle rozwijać i doskonalić.

Aktor jest po to by zbliżyć innych i siebie do człowieka.

W teatrze kocham współpracę, wspólnotę, inny wymiar, obnażanie, rodzaj medytacji, zabawę, magię.

W teatrze nie znoszę celebrytów, sztywniactwa, kurzu, staroci, hierarchizowania ludzi, „instytualizowania” teatru, i przede wszystkim: NUDY.

Moi idole na Wydziale Aktorskim Szkoły Filmowej w Łodzi to Marcin Wierzchowski – za czystość spojrzenia, za miłość do ludzi i do sztuki, oraz młodość umysłu. Adam Woronowicz – za delikatność w podejściu do człowieka, za zrozumienie, magię i dziecięcą ciekawość. Matylda Paszczenko – za otwartość i dziecięcą ciekawość. Jacek Orłowski – za filozofię, prowokację, bunt i szerokie horyzonty. Bronisław Wrocławski – za ogień i pasję. Mariusz Jakus – choć spotkanie było krótkie, ujął mnie profesjonalizmem, konkretem i ludzką naturą.

Moi teatralni idole to Ci Wymienieni powyżej.

Moja rola marzeń: 

Mój plan na przyszłość:  Ciągle błyszczącym marzeniem w moim przypadku jest grupa filmowo- teatralna posiadająca swój własny teatr.

               Robert_Mainka__sylwetki-teatr-studyjny_MG_5242  Robert_Mainka__sylwetki-teatr-studyjny_MG_5251  Robert_Mainka__sylwetki-teatr-studyjny_MG_5267

fot. Robert Mainka

 

Teatr Studyjny w Łodzi, ul. Kopernika 8, 90-509 Łódź
tel: 42 63 64 166